Typowo polskie - Polska gościnność.

Polska gościnność jest już legendarna, a wywodzi się nie z dzisiejszych czasów, ale jeszcze z okresu Sarmacji, dworków szlacheckich i biesiadowania. Przyjmowanie pod dach każdego podróżnego stanowiło o zwykłej grzeczności, a gościnność była po prostu oznaką honoru. Do dziś Polakom zostało to biesiadowanie we krwi, wiec korzystają z niego przy każdej okazji.

Narodziny tradycji

Pod byle pretekstem zamożni szlachcice kazali zabijać prosiaki lub dziczyznę, którą wówczas się żywiono, sycili miody i ucztowali do upadłego nawet po kilka dni. Warunki, jakie panowały wówczas, duże odległości między dworkami, uciążliwe podróże wymagały przyjmowania w domach podróżnych, a że Polacy lubili ucztować i bawić się, to każda taka przygodna wizyta stawała się pretekstem do jedzenia, picia i słuchania muzyki. Polska nie należy tez do krajów o upalnym klimacie, a zimowe zawieruchy i dzikie zwierzęta też nakazywały udzielać schronienia podróżnym. Jeszcze innym powodem była zwyczajna nuda. Polska wówczas obfitowała w zwierzynę, a więc i jedzenia nie brakowało, wiec szlachta nudziła się siedząc z dala od wielkiego świata i żyjąc z dnia na dzień. Goście ze świata stanowili doskonałe urozmaicenie. Nieco inaczej było we wsiach, gdzie bogactwa raczej trudno było szukać, ale i tam chłopi pod dach przyjmowali włóczących się dziadów i dawali im w miarę możliwości miskę ciepłej zupy.

Polski honor

Trudno powiedzieć, co najbardziej decydowało o obfitości dobra, jakim obdzielano każdego przejezdnego gościa, ale zapewne największe znaczenie miał tu słynny szlachecki honor. Każdy gość musiał być tak ugoszczony, że na długo zapamiętywał wizytę w dworku. Stoły musiały uginać się od jedzenia. Na przybywających w szlacheckie progi czekało zawsze przynajmniej kilka gatunków wina. Jeśli gospodarz nie zaserwowałby swych najlepszych trunków, i to w kilku rodzajach, uznano by to za niegodne podjęcie goszczonej osoby. To zastawianie stołu pozostało w naszej tradycji do dziś, a zasada „zastaw się a postaw” funkcjonuje wciąż w naszych domach.

Świat w biegu

Realia dzisiejszego życia zmieniły się znacznie. Niewielu już pracuje od 7 do 15, a w pogoni za pieniądzem i jakimkolwiek względnym dobrobytem każdy podejmuje się pracy ponad normę, często kosztem kontaktów z rodziną i znajomymi. Ponadto rozwój technik telewizyjnych, telefonii, nowoczesne kina domowe sprawiają, ze kontakty ograniczane są jeszcze bardziej. Pomimo tego zabiegania we współczesnym świecie wciąż jeszcze znajdujemy czas na wspólne świąteczne spotkania z rodziną i najbliższymi, wciąż świętujemy rocznice, imieniny, urodziny i jubileusze, a im więcej zabawy, jedzenia i picia, tym lepiej i tym lepsza wówczas zabawa.

Polska gościnność a Europejczycy

Polacy mają tolerancję i gościnność we krwi i nie ma chyba drugiego kraju na kontynencie, gdzie tak łatwo zasymilować się z miejscową ludnością. Poza nielicznymi regionami o zwartej kulturze, odrębnej i niedostępnej nawet dla rodaków cudzoziemcy mile widziani są zawsze. W polskiej rzeczywistości nikt nie zaproponuje spotkania w kawiarni, ani noclegu w hotelu, ale zaprosi do domu, postawi kolacje i jeszcze odda własne łóżko. Cudzoziemiec w naszym kraju czuje się jak w domu. Nikt się za nim nie ogląda na ulicy, a osiedlający się u nas Rosjanie, Holendrzy, Włosi, Anglicy, Szkoci, Duńczycy, Czesi czy Niemcy szybko uznają Polskę za drugą ojczyznę.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies