Szlak Orlich Gniazd

Szlak Orlich Gniazd jest chyba najbardziej znaną i najczęściej odwiedzaną trasą wycieczkową w Polsce. Ma on szczególne znaczenie edukacyjne, ponieważ łączy ze sobą ślady wielu lat historii z czasów początków państwa polskiego. Szlak liczy 169 km długości. Rozpoczyna się w Krakowie, a kończy w Częstochowie, obejmując po drodze szereg małych miejscowości.

Zamki obronne

Szlak Orlich Gniazd nie nosi takiej nazwy przypadkiem. Jest to trasa obejmująca 12 miejscowości, w których w czasach króla Kazimierza Wielkiego wybudowano tu 12 zamków, usytuowanych na wysokich wapiennych skałach, górujących nad otoczeniem. Przypominały one nieco gniazda królewskich orłów, stąd właśnie takie porównanie. Zamki na trasie szlaku znajdują się w takich miejscowościach, jak Korzkiew, Ojców, Pieskowa Skała, Rabsztyn, Bydlin, Smoleń, Pilica, Ogrodzieniec, Morsko, Bobolice, Mirów i Olsztyn. Ich podstawowa funkcją była ochrona przed napadami zbójeckimi na karawany kupców, przemieszczające się biegnącym tutaj szlakiem handlowym. Część zamków leży na terenie Ojcowskiego parku narodowego, stąd konieczność zachowania odpowiednich zasad podczas zwiedzania. Trasę można pokonać samochodem, ale również rowerem. Najczęściej odwiedzane są zamki: Pieskowa Skała, Ogrodzieniec i Olsztyn.

Pieskowa Skała

Zamek w Pieskowej Skale należy do najbardziej charakterystycznych polskich zabytków historycznych również z uwagi na specyficzne położenie i jedyną w swoim rodzaju skałę, nazywaną Maczugą Herkulesa. Sam zamek stanowił jeden z punktów w łańcuchu obronnym na szlaku kupieckim. Istnienie zamku jest udokumentowane dopiero w XIII wieku. Przechodził on przez lata z rąk do rąk nadawany przez królów jako nagroda za zasługi, a jednym z najbardziej znanych właścicieli był Piotr Szafraniec, podkomorzy krakowski. W rodzinie Szafrańców zamek pozostawał do początków XVII wieku, kiedy to ostatni z rodu zmarł bezpotomnie. W 1640 r. zamek przeszedł w ręce Michała Zebrzydowskiego, starosty lanckorońskiego, który przede wszystkim wzmocnił system fortyfikacyjny i w pewnym stopniu zmienił sylwetkę budowli, zbudował dwa potężne bastiony połączone kurtyną z bramą wjazdową pośrodku. Zamek uzyskał w ten sposób drugi dziedziniec, tzw. zewnętrzny. W 1667 r. zamek przeszedł w ręce rodziny Wielopolskich herbu Starykoń. Pod koniec XVII w. wzmocniono nieznacznie obronę zamku przez wprowadzenie dział z hakownicami z siedziby Wielopolskich w Żywcu. Ci ostatni rzadko przebywali w Pieskowej Skale, toteż zamek pozbawiony stałej opieki popadł w ruinę, którą zapoczątkowały wojny ze Szwedami i pożar. S. A. Mieroszewski w latach 1863-77 dokonał odbudowy zamku po pożarach przywracając mu stan z czasów Wielopolskich. Dziś w Pieskowej Skale znajdują się muzea historyczne i galeria sztuki.

Ogrodzieniec

W Pozdamczu znajduje się z kolei Zamek Ogrodzieniecki, należący obecnie do największych i najbardziej imponujących obiektów na szlaku. Leży on na najwyższym w całej Jurze wzniesieniu, czyli Górze Janowskiego. Jego budowa z wykorzystaniem twardego wapienia i dolomitów sprawiła, że był jednym z najdłużej zdobywanych zamków. Gród zamkowy istniał już w XII w., składając się z kilku drewnianych chat i podstawowych fortyfikacji obronnych. W wyniku najazdów tatarskich panujący tu Włodkowie postanowili wybudować kamienny zamek gotycki. Powstał on ostatecznie w 1470 roku. Z kolei w XVI wieku kolejny właściciel dokonał rozbudowy, czyniąc z zamku imponującą renesansową siedzibę obronną. Uszkodzeniom mury uległy podczas potopu szwedzkiego, ale naprawiono je, wybudowano stajnie i wozownię oraz potężny mur obronny. Kolejny najazd Szwedów w 1702r. oraz pożar wzniecony przez najeźdźców rozpoczął etap upadku potężnej twierdzy. Ostatni właściciele opuścili zamek w 1810 r. Ruiny służą okolicznym chłopom, jako budulec.

Olsztyn

Początki zamku olsztyńskiego związane są z rokiem 1306, kiedy to powstał z inicjatywy Kazimierza Wielkiego zamek Przymiłowice. Miał on służyć obronie pogranicza śląsko-małopolskiego. Od 1370 r zamek przeszedł w ręce Władysława Jagiełły. W XV wieku stanowił warownię obronną ze stała załogą pod dowództwem słynnego Pawła Odrowąża. W 1587 r zamek zniszczyły wojska habsburskie, a następnie Szwedzi. Od tego czasu zamek ulegał ruinie, skały wapienne kruszyły się naruszając mury, a ponadto dolne partie zamku w latach 1722-29 rozebrano, by uzyskać materiał na budowę kościoła w Olsztynie. W czasie swej świetności zamek składał się z 5 zasadniczych części: dwu przedzamczy oraz zamku dolnego, środkowego i górnego. Do dziś zachowały się ruiny w postaci wieży i fragmentów murów.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies