Bitwa pod Grunwaldem

Jedna z najsławniejszych w historii bitew odbyła się 15 lipca 1410 roku na polach pod wsią Grunwald, a wzięły w niej udział dwa dominujące wówczas w Europie narody: polski i krzyżacki. Date bitwy zna chyba każdy, gdyż jest ona swoistym symbolem polskości i wielkiego zwycięstwa nad ciemiężcą. Słynna, wykonywana podczas tej bitwy Bogurodzica stała się pieśnią narodową na cale stulecia i wciąż kojarzy się z polskością i patriotyzmem. Szczególnie znamiennym symbolem bitwy były dwa nagie miecze. Bitwa jest tak ważna dla historii Polski, ze doczekała się zarówno wielkiego dzieła malarskiego, jak i słynnej powieści.

Uczestnicy

Najbardziej znamiennymi postaciami bitwy są oczywiście król Władysław II Jagiełło i wielki mistrz Urlich von Jungingen. Obaj władcy z daleka obserwowali losy bitwy decydując o jej przebiegu. W polskich szeregach znalazło się wielu znamienitych rycerzy, których nazwiska zapisały się w historii. Należeli do nich między innymi: słynny Zawisza Czarny z Garbowa oraz Witold wielki książę litewski. Historycy szacują, że Krzyżacy mieli 21 tysięcy jazdy i 5 tysięcy piechoty. Ich wojsko składało się nie tylko z rycerzy zakonnych, których było niewielu, ale z gości zaproszonych na tę bitwę z całej zachodniej Europy. Po stronie polskiej prawdopodobnie walczyła 29-tysięczna jazda i kilka tysięcy piechoty. W skład wojsk Jagiełły weszli także najemnicy z Czech i Moraw, a także oddziały tatarskie, dowodzone przez Dżelal - Eddina, syna Tochtamysza.

Taktyka

Przebieg bitwy znany jest dzięki przekazowi Jana Długosza, który nie brał w niej udziału. Zgodnie z założeniami Jagiełły miano uderzyć wprost na stolicę krzyżacką – Malbork, niestety po kilkudniowym marszu, w dniu 15 lipca pod wsią Grunwald zastąpiły drogę polskiej armii wojska krzyżackie. Wojskami polsko litewskimi dowodzili Władysław II Jagiełło i wielki książę litewski Witold. Przewaga liczebna była po stronie polskiej, ale wojsko krzyżackie było o wiele lepiej wyszkolone i uzbrojone. Gdy wojska zajęły swoje pozycje podjechał do Jagiełły herold, wzywając Jagiełłę i Witolda "na bitwę śmiertelną, aby męstwo pokazali”. Jako prowokację wielki mistrz wysłał im dwa nagie miecze. Jagiełło przejął sposób dowodzenia od Tatarów nie uczestnicząc w bitwie, ale obserwując ją z pobliskiego wzgórza. To w duzej mierze zaważyło na zwycięstwie. Tymczasem Urlich von Jungingen, wzorem europejskim, walczył wraz ze swym wojskiem na placu boju, w konsekwencji ponosząc śmierć.

Przebieg bitwy

Bitwę rozpoczęli Polacy. Jagiełło nakazał atak lekkiej jazdy litewskiej na odsłoniętą ciężką jazdę krzyżacką. Ta w odwecie zaatakowała skrzydło litewskie, które nie wytrzymało naporu wycofując się. Utrzymały się jedynie trzy chorągwie smoleńskie przedzierając do króla. Ogólnie bitwa przebiegała w trzech fazach. pierwsza, to właśnie atak lekkiej jazdy tatarskiej, stanowiący rozpoznanie terenu. Druga faza rozpoczęta przed samym południem to atak jazdy krzyżackiej, starcie z wojskami księcia Witolda, które wycofując się do lasu odciągnęły z pola bitwy znaczącą część Krzyżaków. Obecnie polemizuje się, czy ta ucieczka nie była pozorowana, bowiem wojska krzyżackie wróciły na pole bitwy już po jej zakończeniu. Trzecia faza to atak 50 chorągwi ciężkiej polskiej jazdy, która rozerwała linie wroga i otworzyła drogę dla Litwinów, skrywających się w zaroślach. Bitwa trwała w sumie 6 godzin. Na polu bitwy poległ sam wielki mistrz oraz większość starszyzny zakonnej i wielu rycerzy zachodnioeuropejskich. Szacuje się, że po stronie krzyżackiej zginęło ok. 18 tys. osób, 14 tys. dostało się do niewoli, a około 1,5 tys. udało się zbiec.

Konsekwencje

Bitwa pod Grunwaldem była jedną z największych bitew średniowiecza, a zarazem najbardziej znaczącą dla polskiego narodu. Zwycięstwo nad wielkim Zakonem podniosło prestiż Jagiellonów w Europie i umocniło pozycję państwa. Śmierć wielkiego mistrza i klęska wojsk krzyżackich wpłynęła także na pozycję Zakonu, który miał ogromną władzę w tym okresie. Z drugiej strony zabicie wielkiego mistrza i większości oficjeli Zakonu sprawił, że nie było w Malborku osoby decydującej o losach krzyżackich. Nie mogli wiec prowadzić negocjacji i doprowadzić do poddania oraz zakończenia wojny. Malbork umocnił się, zebrał siły i przetrwał, a dla Polski nie miało to żadnych korzyści terytorialnych. Jednym słowem wspaniała bitwa nie przyniosła żadnych wymiernych korzyści, poza politycznym umocnieniem. Bitwa pod Grunwaldem nie wniosła też do historii wojskowości żadnych innowacji taktycznych. Władysław II Jagiełło zdobył się na wspaniałomyślny gest: zwłoki wielkiego mistrza kazał obmyć, okryć purpurą i wraz ze zwłokami innych krzyżackich dostojników odesłać do Malborka.

 

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies