Polskie produkty regionalne

Polska nie jest krajem jednorodnym kulturowo, a każdy jej fragment to inna społeczność, inna kultura i inne obyczaje. Regiony z jednej strony jednoczą się z Polską a mieszkańcy podkreślają swoją narodową przynależność, ale z drugiej strony każdy z nich może się poszczycić czymś właściwym tylko dla tego obszaru i tej kultury.

Polska Izba Produktu Regionalnego

Produktów regionalnych w naszym kraju są setki, a każde województwo ma się czym pochwalić. Nie wspominając już o wyrobach rzemiosła artystycznego, tak typowych dla regionów, jak na przykład słynne koronki dla Koniakowa, czy miód z Bieszczad, wiele produktów regionalnych to artykuły żywnościowe, wytwarzane w oparciu o specjalnie dostosowane do produkcji receptury. W celu promowania takich cudów kulinarnego świata powstała Polska Izba Produktu Regionalnego i Lokalnego, dzięki której najlepsze wyroby zdobywają odpowiednie odznaczenia. Każdego roku organizowany jest festiwal pod nazwą „Perły Roku”, na którym każde województwo prezentuje swój dorobek, spośród którego najlepszy produkt uzyskuje tytuł Perły Roku. W ostatniej edycji pozytywnie zaprezentowały sie na przykład chleb z młyna żytni na zakwasie, podpiwek kujawski, gruszka suszona kraśnicka, piwo wschowskie ciemne, syrop z buraka cukrowego, brawuś z kómory (rodzaj bekonu), fasola z orzełkiem, fafernuchy czyli ciasteczka marchewkowe z miodem, Likier Radziwiłłowski, cwaniak karłowicki czyli salceson, węgorz po rajgrodzku, ekoser Cygier, cukierki kopalnioki i wiele innych produktów.

Unijna dwunastka

Regionalnych produktów są setki, a w każdym kolejnym roku powstaje cos nowego, przyciągającego uwagę festiwalowego jury, a jednak w rankingu europejskim spośród tych wszystkich specjałów jedynie dwanaście produktów znalazło się na ogólnej liście regionalnych. Szkoda, że w tak długiej liście smakowitości i doskonałej jakości naturalnych wyrobów jedynie tak mała liczbazasłużyła na unijną promocję. Nie jest to wina samych produktów, ale braku umiejętności ich rozpowszechnienia, dlatego konieczne jest poświęcenie energii i środków na regionalne promowanie.

Tymczasem jak do tej pory na liście unijnej znalazły się:

• Bryndza podhalańska - Ser z mleka owczego.
• Oscypek - kolejny specjał z Podhala; pod tą nazwą może występować wyłącznie ser z mleka owczego, bez domieszki mleka krowiego.
• Miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich - miód wytwarzany przez pszczoły z pyłku wrzosowego (nawet do 80%).
• Miody pitne: Półtorak, Dwójniak, Trójniak, Czwórniak - Napój ze sfermentowanego miodu znany od czasów prasłowiańskich w Polsce i na Litwie. Nazwy poszczególnych odmian wiążą się ze stopniem rozcieńczenia miodu wodą.
• Rogal świętomarciński - tradycyjnie wypiekany w Poznaniu na 11 listopada, z ciasta półfrancuskiego z nadzieniem z białego maku, wanilii, mielonych daktyli lub fig, cukru, śmietany, rodzynek, masła i skórki pomarańczowej.
• Wielkopolski ser smażony
• Andruty Kaliskie – bardzo cienkie wafle wypiekane w Kaliszu.
• Olej rydzowy - Uzyskuje się go z lnianki zwanej rydzem, uprawianej na terenach polskich już w czasach prehistorycznych. Olej taki cechuje się bardzo wysokimi własnościami zdrowotnymi.
• Pierekaczewnik - jest to rodzaj wielkiego pieroga z wielu warstw ciasta przekładanego farszem mięsnym lub owocowym. Do kuchni polskiej trafił dzięki mniejszości tatarskiej

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies